Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ένας οργανισμός στα σπάργανα

Στο νόμο 3918 ( ΦΕΚ A’ 31 - 02.03.2011 ) με τον γενικό τίτλο «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα υγείας και άλλες διατάξεις» ορίζεται η σύσταση του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) ως Ν.Π.Δ.Δ. Ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. θα αρχίσει τη λειτουργία του ένα εξάμηνο μετά τη δημοσίευση του συγκεκριμένου νόμου.
Download σε μορφή pdf


Στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. μεταφέρονται και εντάσσονται ως υπηρεσίες, αρμοδιότητες και προσωπικό ο Κλάδος Υγείας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων−Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών (ΙΚΑ−ΕΤΑΜ), οι Κλάδοι Υγείας του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) και του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) και ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ).

Τα κριτήρια και οι όροι σύναψης συμβάσεων για την παροχή υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης από τους φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των συμβεβλημένων ιατρών, θα οριστούν σε δεύτερο χρόνο από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Επίσης, οι όροι, η διαδικασία και το χρονικό διάστημα της παροχής υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας θα καθοριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Με την ίδια διαδικασία θα καθοριστεί η αποζημίωση των ιατρών, οι οποίοι είναι συμβεβλημένοι με το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΕ και τον ΟΠΑΔ, καθώς και των ιδιωτών ιατρών που θα ενταχθούν στο σύστημα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Στον ίδιο νόμο καθορίζονται με λεπτομέρειες ο τρόπος σύστασης, οι αρμοδιότητες και η λειτουργία του διοικητικού συμβουλίου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και η διοικητική οργάνωση του νέου οργανισμού.

Αποτελεί μια μόνιμα αναπάντητη απορία ενός αδαούς περί τη νομική επιστήμη, όπως ο υπογράφων, πώς οι πιο κομβικές διατάξεις δεν ορίζονται από νόμους αλλά από υπουργικές αποφάσεις. Γιατί, μάλλον, η επιτυχία ή η αποτυχία του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. σε βάθος χρόνου εξαρτάται, όχι από τη στελέχωση του διοικητικού του συμβουλίου αλλά από τον πυρήνα του έργου του, δηλαδή από την διαδικασία παροχής υπηρεσιών υγείας. Η ένσταση έγκειται στην υποψία ότι η νομοθετική εξουσία ουσιαστικά ασκείται από την εκτελεκτική εξουσία! Αλλά, πάλι, αυτά μπορεί να είναι αμπελοφιλοσοφίες ενός αδαούς με τα νομικά!

Προσωπική άποψη είναι ότι ο νέος οργανισμός για να είναι βιώσιμος και δίκαιος θα πρέπει να στηρίζεται σε δύο βασικούς άξονες :

Ίσα δικαιώματα στην υγεία για τους ασφαλισμένους όλων των ταμείων.
Ελεύθερη επιλογή ιατρού από τους ασφαλισμένους όλων των ταμείων.


Ο πρώτος άξονας μπορεί να ακούγεται αυτονόητος, όμως καταστρατηγείται μέχρι και σήμερα. Θα πρέπει να καταργηθεί η διάκριση σε ευγενή και μη ταμεία, σε προνομιούχους και μη ασφαλισμένους. Πολύ περισσότερο, επειδή η διάκριση αυτή γίνεται με κριτήρια που μικρή συνάφεια έχουν με την αξιοκρατία, την διαφάνεια και κυρίως με την δικαιοσύνη.

Ο δεύτερος άξονας δεν εφαρμόζεται ούτε αυτός σήμερα. Ο κάθε ασφαλισμένος ανεξαρτήτως ταμείου θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον ιατρό του. Όχι αυτόν που του υποδεικνύει το ταμείο του. Γιατί και εδώ η διαδικασία σύμβασης ιατρών και μονάδων υγείας με τους ασφαλιστικούς φορείς δεν διέπεται πάντα από αξιοκρατία και διαφάνεια. Δεν είναι νοοτροπίες του 21ου αιώνα ο τεχνητός διαχωρισμός των ιατρών σε προνομιούχους και μη, των μονάδων υγείας σε επιδοτούμενες και αποκλεισμένες. Η ελεύθερη επιλογή από τον κάθε ασθενή είναι ένα αποστερημένο, ένα κλεμμένο δικαίωμά του στο όνομα μιας περίθαλψης ισοπεδωτικής, χαμηλής ποιότητας και μεγάλων απωλειών.

Μπορεί, επομένως, οι δύο αυτοί άξονες να ακούγονται αυτονόητοι ή κούφια συνθήματα.
Σήμερα, όμως, έχουν εκλείψει.
Προάγουν την δικαιοσύνη και την διαφάνεια.
Είναι μηδενικού κόστους, ίσως και αρνητικού κόστους, επειδή υπόσχονται τη μείωση των ύποπτων συνδιαλλαγών.
Και είναι άμεσα εφαρμοστέοι, ως προϋποθέσεις βιωσιμότητας του εκκολαπτόμενου οργανισμού υγείας :

Ίσα δικαιώματα στην υγεία για τους ασφαλισμένους όλων των ταμείων.
Ελεύθερη επιλογή ιατρού από τους ασφαλισμένους όλων των ταμείων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προσθέστε το σχόλιό σας !